Kadronun belirlenmesi için tekrar seçmelerin başladığı MasterChef’te duygusal anlar yaşandı. Elemelere katılan 21 yaşındaki İstek Çoban hayat öyküsüyle ekran başındakileri ve heyetleri duygulandırdı. Çoban’ın hayat kıssası herkesi derinden etkiledi.
HABERE İLİŞKİN GÖRÜNTÜ İÇİN TIKLAYIN İZLE
Jüri üyeliğini Mehmet Yalçınkaya, Danilo Zanna ve Somer Sivrioğlu‘nun yaptığı müsabaka programı MasterChef Türkiye yeni dönemiyle ekranlara dönmeye hazırlanıyor. Ana kadro seçimleri sürat kesmeden devam eden yarışa katılan 21 yaşındaki Arzu Çoban‘ın hayat kıssası herkesi ağlattı.
HAYAT KISSASI HERKESİ AĞLATTI
Yarışmaya İstanbul’dan katılan ve 8 aydır yemek bölümünde olduğunu söyleyen 21 yaşındaki Dilek Çoban, ailesiyle birlikte gittikleri yaylada hortuma kapıldıklarını söyleyerek acı dolu hayat öyküsünü şöyle anlattı:
“12 yaşımdan beri meskende yemekleri annemin rahatsızlığından ötürü ben yaparım. Annem bir kaza sonucunda 8 ay ağır bakımda kaldı. Severek başladığım bir şey değildi, zorunda olduğum için başladım aslında. Sonradan sevdim. Bir kardeşim 7,5 aylık, başkası 1,5 yıllık, ablam vardı lakin ablamda annelik içgüdüsü diye bir şey yoktu. O da 14 yaşında falandı, o da çok küçüktü ancak en azından benim üzere o da düşünebilirdi. Zira çok sıkıntı şeyler yaşadık biz. Annemin o kazasından sonra dedem ve nenem Van’da trafik kazasında hayatını kaybettiler.”
“HORTUM BİZİ YUTTU, KARDEŞİMİ KAYALIKLARA FIRLATTI”
“O vakit biz hayatımızda birinci kere yaylaya gitmiştik. Babama herkes yaylaya gidiyor, biz köyde kalıyoruz diye şikayet ederek gitmeye ikna etmiştik. O vakit okulumuz köyde olduğu için mecbur köydeyiz. Ondan sonra yaylaya gidince hortum geldi. Hortum hepimizi yuttu. Küçük kardeşimi rüzgar götürmüş bir kayaya fırlatmış. Annem de çadırdaydı. Rüzgarın çadırı götürüp, anneme ziyan verdiğini düşündük. Dışarıdan bir ses geliyordu, hava da biraz bozuktu ancak hiç hortum görmediğimizden bu türlü bir şeyin olabileceğini kestirim edememiştik. Ondan sonra annemin gözlerini kapatmaya falan çalışıyorlardı lakin annem ölmemişti. Dalağından tutarak kendine geldi. Annemin yaşadığını biliyordum. Bir insanın en çaresiz anı sahiden babasının hüngür hüngür ağlarken görmektir.”
“ANNEM HASTANEDE YATARKEN AKRABALARI EVİMİZDEKİ
EŞYALARA EL KOYDU”
“Hayvanlarımız vardı lakin annemin hastane masraflarından ötürü hepsini satmak zorunda kaldık. Elimizde avucumuzda bir şey kalmadı. Babam annemin kazasından sonra kendi anne ve babasını kaybedince 1 ay içinde 20 yıl yaşlandı. Annem meskende yokken kimi akrabalarımız meskene gelip onun eşyalarına el koydu. Konutta tarak bulamayınca abim benim saçlarımı çatalla tarardı. O kadar güç bir durumdaydık. Babam tek başına 6 çocuğa yetişmeye çalışıyordu. Yokluk çok sıkıntı. Annemin hayatta kalması bir mucizeydi. 7 aylık kardeşim süt istediği için ben olmayan mememle onu emzirmeye çalıştım.”
GÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
1 gün önceGÜNDEM
2 gün önce