Korku, tansiyon ve hayatta kalma tipinde oyun dünyasında tanınan marka haline gelmiş birçok seri var. Birçoğunu da kesinlikle oynayıp incelemişizdir. Fakat ortalarında bir tanesi var ki serinin çıkan her yeni oyununa başlamaya imtina etmişizdir. Oyuncuyu bu kadar çaresiz bir hale düşüren bir öteki oyun var mı bilmiyoruz. Evet The Outlast’tan bahsediyoruz. Birinci iki oyunu bitirecek kadar oynayamadığımızı da itiraf edelim. The Outlast Trials’a başlamak için de bir üç ay beklemiş olabiliriz. Bu rötarlı inceleme için özür dileyip çabucak mevzuya geçelim. Öncelikle Outlast serisinin kronolojisine kısaca bir göz atalım. Yeni oyun evvelki iki Outlast oyununun daha öncesinde geçiyor ve bizi Murkoff Corporation’ın çok rahatsız edici nitelikteki çeşitli testlerde kullanılmak üzere insanları kobay olarak topladığı Soğuk Savaş’ın derinliklerine götürüyor.
Temelde yatan fikir tıpkı: deneklerin beyinlerini yıkamak ve onları toplumun geri kalanına geri göndermeden evvel zihinsel ve fizikî zorlamaların neden olduğu ruhsal sonuçları tahlil etmek ve bunun beraberinde getireceği tüm çok sıkıntıları çözmek. Hayranlar, serinin uzun müddettir devam eden kıssasına eşlik etmek üzere Murkoff Corporation’ın bu sürüme eklenmesinden ve birebir dünyada daha evvel hiç görülmemiş bir şeyle kıssaya ek içerik katmasından ötürü elbet minnettar olacaklardır. Geçen yıl PC’deki erken erişim çıkışının akabinde Mart başında Xbox’a gelen bu kısmın de başarısız olması pek mümkün değil.
Korkma yanında biz varız 😛 The Outlast Trials, evvelki iki oyundan farklı olarak oyuncuyu yalnızca tek değil artık çok oyunculu modda da farklı tıpta testler ya da misyonlara yolluyor. Birinci şahıs bakış açısında oynadığımız bu oyunda elbette birincil olarak odaklanılan çok oyunculu mod oluyor. Oyuna başladıktan sonraki birinci birkaç dakika, ekranlardaki garip sözler ve 70’lerin epik robotları tarafından yönlendirilen temel hareketleri öğrendiğimiz rahatsız edici bir mesken cinsini geçmemiz gerekiyor. Gece görüş gözlükleri ve klasik görüş ortasında daima geçiş yapmamızın gerektiği, kahramanın ruhsal hasarının bile hissedileceği ateşli bir kabustan alınmış üzere görünen bu senaryolar oyuna alışmak için sahiden biçilmiş kaftan.
Aslında her oyunda tamamlanması gereken misyonlar; aşikâr pürüzler içeren ve muhakkak gayelere sahip olduğumuz deneylerden öteki bir şey değil. Alien Isolation üzere oyunlarda olduğu üzere, misyonlar oyuncuyu daima hareket etmeye ve saklanmaya yönlendiriyor. Bu ortada ekseriyetle tuğla ya da şişe üzere farklı dikkat dağıtıcı ögeleri kullanmak zorunda kalıyoruz ve çeşitli düşmanlardan gizlemek için umutsuzca varil, dolap ve hatta otomobil bagajları arıyoruz. Her vakit karşıtını söylerim ancak burada keşke yapay zekâ biraz daha az yetenekli olsaydı demekten kendimi alamadık. Zira çok dikkatli olmazsanız fark edilmeniz ve en kolayından bir pak dayak yemeniz içten bile değil. Senaryolar boyunca; hemen bir panzehirle denetim edilmesi gereken bir psikoz durumu yaratan narkotik gazlar salan tuzaklardan kaçınmak ve sadece bu durumda ortaya çıkan gizemli bir figür tarafından taarruza uğradığınızda sonlarınıza hâkim olmanız gerekiyor.
Ekipmanları hakikat seçmek gerek Oyunun farklı kısımlarında, gece görüşünün çalışması için hayati değer taşıyan pil şarjları ve adrenalini artıran bir enjeksiyon, yalnızca sahip oluna n avatarı canlandırmanıza müsaade veren diriliş hapları, belli sandıkları açmak için anahtarlar ya da kazmalar üzere öteki öğeler yer alıyor. Başlangıçta, eşya stoğu üç ile sonlu, bu nedenle neyi taşıyacağınızı dikkatli seçmenizi öneririz. Seçimler hayli stratejik ve hem şartlara hem de testin asıl hedefine uygun olması gerekiyor. Oyun bir takımla oynandığında çok daha kolay hale geliyor. Lakin bence kovalamacalar, aktifleştirmek yahut devre dışı bırakmak için daima jeneratör arayışları ve küme üyeleri ortasında paylaştırılacak farklı misyonlarla tecrübenin bir grupla çok daha keyifli hale geldiğini de belirtelim. Red Barrells zımnilik ve kovalamaca konusunda sahiden kusursuz bir iş çıkarmış ve oyuncuların dikkatini her vakit ekranda olup bitenlere odaklamasını sağlamış.
Korku seviyesinde, serinin bu özelliğini sevenler için, dolaylı olarak da olsa The Outlast Trials’ın vaat ettiklerini yerine getirdiğini söyleyebiliriz. Elbette oyun tek başına oynandığında bu çok daha fazla göze çarpıyor. Zira küme oyunlarında, atmosferi kaybetmenize neden olan bir itimat hissi baskın olabiliyor. Haritalar hayli çeşitli. Yani oyuncuları uğursuz yetimhanelere, polis karakollarına, cümbüş parklarına, konaklara götürecek temel kaygı paketi burada eksiksiz bir biçimde yer alıyor. Farklı vazifeleri tamamladıkça, düşmanları duvarlardan algılama yeteneği ve gibisi, size yardımcı olacak maharetleri elde etmek için tecrübe puanları kazanabiliyorsunuz.
Karakter ferdileştirme daha çeşitli olabilirdi Grafiksel olarak ise olağanüstü bir dizayna sahip olduğunu söyleyebiliriz. Geçtiği periyodu çok güzel tasvir eden bir tasarım lisanına sahip. Ayrıyeten oyuncuyu; bir terör, uyanıklık ve daima depresyon atmosferine maruz bırakan canlı renklere de sahip. Yalnızca keşke karakter şahsileştirilmesi konusunda daha geniş bir kütüphaneye sahip olsaydı… Oyun alanını daima başka oyuncularla paylaştığımız için daha farklı yüzler görmek daha düzgün olabilirdi. Oyuncunun kendi odasında bile çok fazla ferdileştirme yapmasına müsaade veriliyorken, karakter ferdileştirme bize yetersiz geldi.
Sesler konusunda ise değerli anlardaki vurucu melodiler; mutlak sessizlik gerektiği zamanlardaki yalnızca ayak sesleri, damlama, kalp atışı ve genel olarak etrafın ses efektleri ile kesintiye uğrayarak görkemli bir atmosfer yaratılıyor. Oyunda artık alıştığımız üzere Türkçe seslendirme olmasa da Türkçe altyazılar var ve arabirim de tekrar Türkçe.
Performans noktasında ise oyunu oynadığımız Series S üzerinde rastgele bir sorun yaşamadığımızı belirtelim. Aksiyon anlarında gereksinim duyacağınız akıcılık için optimizasyon çok düzgün yapılmış. Grafik kalitesi ve sertliği noktasında da Series X ve PS5’in pek ardında kalmıyor. Tek oyunculu mod için tüm vazifeleri tamamlar, tüm koleksiyon posterlerini elde etmeye çalışırsanız bu ortalama olarak 20 saatinizi alacaktır. Fakat Trials bilhassa çok oyuncu odaklı bir oyun olarak planlandığı için aslında hudut sizin ne vakit sıkılacağınız ile hakikat orantılı. Şayet birlikte oynamaktan keyif aldığınız bir takım varsa bu mühlet çok uzayacaktır.
Sonuç Evet tahminen Outlast Trials, serinin hayranlarının çok uzun vakittir beklediği Outlast 3 değil, lakin bu, bilhassa birinci iki oyunu oynayanlar için kaçırılmaması gereken bir oyun olmadığı manasına gelmiyor. Bir prequel olarak, seriye yeni dahil olanların da yabancı hissetmeyeceğine eminiz. Böylece üçüncü oyundan evvel bir ısınma tipi olabilir. Bence bugün piyasada olanlara nazaran daha başarılı ve yepyeni bir, çok oyunculu oyun olarak farklılaşıyor. Outlast serisine çok vahim olduğu için giriş yapamadıysanız tahminen bu oyunda grup arkadaşınız ile birlikte bunu yenebilirsiniz.
80
Yayıncı Red Barrels Geliştirici Red Barrels PlatformXbox Series S/X, Xbox One, PC PS5, PS4 Tür Endişe, tansiyon, hayatta kalma Web https://redbarrelsgames.com/games/the-outlast-trials/
News
