Portekiz, İspanya ve Rusya ile eşleştikleri kümeden 4 puanla çıkan Yunanistan, sonrasında da karşısına gelen herkesi disiplinli oyun anlayışı, defansif sağlamlığı ve yakaladığı bahtları büyük oranda gole çevirmesiyle geçti.

Yunanistan’ın o periyotta yıldızları olan Giorgos Karagounis, kaleci Antonis Nikolopolis ve gol hükümdarı Angelos Charisteas, umudun gerçeğe dönüştüğü turnuvada yaşadıklarını anlatıyor.

ÇEYREK FİNAL, FRANSA 0-1 YUNANİSTAN

Karagounis: Yunanistan tarihinin en büyük galibiyeti. Son Avrupa şampiyonunu, Dünya Kupası şampiyonunu, favoriyi mağlup ettik. Tahminen en büyük Fransa Ulusal Takımı’ydı. Fransa galibiyeti, bizi şampiyonluğa inandırdı.

Nikopolidis: Her vakit uygun oyuncularımız vardı lakin tek eksik, bizi ateşleyecek bir adamdı. Otot Rehhagel o adam oldu. Bu ekibi yaratan, ardındaki adam. Rehhagel o gün, “Eğer düşeceksek, yiğit bir formda düşelim” dedi. Sonunda düşmedik ve tu atladık. Bu maç bir dönüm noktasıydı, sonrasında başaracağımıza inandık. Otto Rehhagel, bize daha küçük ve güçsüz görünen kadronun nasıl büyü kbir kadrosu yeneceğini gösterdi. Hiçbirimizin korkusu yoktu. Hürmet duyardık lakin dehşet yoktu.

Charisteas: Rehhagel maç öncesinde gerginliğimizi nasıl denetim edeceğini biliyordu. Bu gerginliği itimada, birbirimize olan itimada çeviriyordu. Bu onun yeteneğiydi, başarılı bir teknik yönetici olmasının nedeni de buydu.

YARI FİNAL, YUNANİSTAN 1-0 ÇEKYA

Karagounis: Turnuvanın en formda ekibiyle oynadık. 4 maçını da kazanan tek ekipti. Bizim için kolay bir imtihan değildi lakin başardık.

Nikopolidis: Maç başladığında kendime, “Bu maçta gol yemeyeceğiz” dedim. Gol atmamızın sıkıntı olduğunu biliyordum, bu yüzden yememeliydik. Bizim en büyük silahımız duran toplardı. Onlar ise duran toplardan yememişlerdi. Uzatmalara geldiğinde dinamik imgelerini kaybettiler, bizim ise kaybedecek şeyimiz yoktu. Değişiklikler bize güç verdi ve kornerden golümüzü attık. Oteldeki yönetici turnu öncesinde tahtaya, ‘Final Portekiz ve Yunanistan ortasında olacak’ yazmıştı, bu türlü de oldu.

FİNAL, YUNANİSTAN 1-0 PORTEKİZ

Nikopolis: Portekiz’de oyuncular üzerinde daha fazla baskı vardı. Yüzlerindeki gerginliği görebiliyorduk, sıkıntı nefes alıyorlardı. Bir noktada Figo’yu gördüm, kenara gidip kramponlarını değiştiriyordu, rahat olmadığı oradan da muhakkaktı. Biz de onları rahatsız etmek için uğraştık.

Charisteas: Kimi hayallerin vardır, kimseye söyleyemezsin, hiç konuşmazsın. Futbola başladığımda benim hayalim, bir Avrupa Şampiyonası finalinde gol atmaktı zira birinci izlediğim maç, Van Basten’in olduğu 1988 finaliydi. 57 dakika sonra, bunu başardım. Gol attıktan sonra kaybedeceğimiz aklımdan geçmedi. Hepimiz inanılmaz uğraş ettik. Bazen Ronaldo’yu marke ettim, herkes fedakarlık yaptı.

Karagounis: Zafer sonrasında kendi dünyamızdaydık. O vakitler toplumsal medya yoktu. Konutumuza döndüğümüzde bizim için yeni bir devir başlamıştı. Nereye gidersek, beşerler peşimizdeydi. Bulutların üzerindeydik.