Enes Ünal yaptığı paylaşımda, “Benim için en büyük fedakarlık ailemden, 3 yaşındaki kızımdan günlerce haftalarca aylarca uzak kalmaktı. Bunun sonunda amacım olan umut ettiğim noktaya ulaştım. Fizikî ve mental olarak kendimi çok güzel hissettiğim bir noktada hayallerime dokunmaya bir adım kalmıştı. Hayatın cilvesi mi dersiniz baht mi dersiniz şanssızlık mı o size kalmış fakat 1 hafta evvel mesleğimin en büyük hayal kırıklığını yaşadım. Bu türlü bir 12 aydan geçip bunu yaşamak yaptığınız her şeyi size sorgulatıyor.” tabirlerini kullandı.

İŞTE ENES ÜNAL’IN YAPTIĞI AÇIKLAMA

“12 ay evvel bir atletin yaşayabileceği en ağır sakatlıklardan birini yaşadım. Birinci günden itibaren çok büyük bir motivasyon ile bu sakatlığa olumlu bakarak bu yola çıktım. Bunun en büyük sebeplerinden bir tanesi de Avrupa Şampiyonası umudu ve gayesiydi. Umut derken ulusal grup mesleğim bugüne kadar istediğim üzere geçmedi ve geriye baktığımda en büyük hayal kırıklığıydı. Değerli anlarda ufak sakatlıklar, bir türlü yerini bulamamak, kendini kabul ettirememek. Beni yakından tanıyan pek çok insan yok lakin nitekim tanıyan ne kadar inatçı ve hudutları zorlayan bir insan olduğumu bilir. Ulusal grupta bu mevzuda benim karakterimi anlatan en hoş örnek aslında. Bu niyet yapısında olunca da her vakit o dönüm noktasının geleceği anın umuduyla çalışıyorsun. Avrupa şampiyonası bu öykünün müspete dönüşü açısından olabilecek en hoş senaryoydu.

Çok büyük fedakarlıklar yaptım, kendimde olduğunu bilmediğim hudutları bile zorladım. Fedakarlık derken de çok çalışmayı hiçbir vakit için fedakarlık olarak görmedim. Benim için en büyük fedakarlık ailemden, 3 yaşındaki kızımdan günlerce haftalarca aylarca uzak kalmaktı. Bunun sonunda amacım olan umut ettiğim noktaya ulaştım. Fizikî ve mental olarak kendimi çok güzel hissettiğim bir noktada hayallerime dokunmaya bir adım kalmıştı. Hayatın cilvesi mi dersiniz baht mi dersiniz şanssızlık mı o size kalmış lakin 1 hafta evvel mesleğimin en büyük hayal kırıklığını yaşadım. Bu türlü bir 12 aydan geçip bunu yaşamak yaptığınız her şeyi size sorgulatıyor.

Her günümü her anımı müspet kanılarla ve güçle geçirmek yıllar içinde edindiğim en değerli özelliklerden bir tanesi. Bu ameliyata kadar ki bir hafta bunu kaybettim lakin bugün yeni bir sayfa açıldı benim için. Artık bir sefer daha zorlama vakti.

En kıymetlisi de tekrardan yeni hayaller kurup bu hayallere umutla tutunma vakti.

Umut, geliştirilebilir ve bulaşıcı bir histir. Ve umudun zıddı ümitsizlik değil korkmaktır.”