Mayıs 1945’te Kaliforniyalı konut boyacısı Albert Stevens inanılmaz bir şanssızlık serisi yaşamaya başladı ve kendisine yanlış bir formda mide kanseri teşhisi konulduktan sonra altı aylık ömrü kaldığı söylendi.
Ancak bu dehşetli durumla müsabakasına karşın bahtı daha da berbata gidecekti. Bir evvelki yıl Manhattan Projesi’nde bilim insanları plütonyum ve onun beşerler üzerindeki tesiri konusunda endişeleniyorlardı ve “plütonyumun bedendeki seyrini takip edecek bir programın mümkün olan en kısa müddette başlatılmasını” tavsiye ediyorlardı.
Stevens’ın talihine, projedeki beşerler, birinci insan denemeleri için hasta ararken onun (gerçek olmayan) ölümcül kanserinin farkına vardılar. CAL-1 hastası olarak isimlendirilen Stevens, denemelerdeki en yüksek radyasyon dozunu alarak plütonyum-239 (0,75 mikrogram) ve plütonyum-238 (0,2 mikrogram) karışımına maruz kaldı. Plütonyum-238’in seçilmesinin nedeni, yüksek aktivitesinin izlenmesini ve tahlil edilmesini kolaylaştırmasıydı.
Bir yıl boyunca yeni bir kanserin görülmemesinin akabinde hekimleri, Stevens’ın aslında güzel huylu bir mide ülseri olduğuna inanmaya başladı ve bu, sağlıklı bir adama, rastgele bir insanın şimdiye kadar aldığı en yüksek birikmiş radyasyon dozunu verdikleri manasına geliyordu. Hatta bu, birçok ders kitabında belirtilen ölümcül plütonyum dozuydu.
Bunların yanı sıra Stevens, başına gelenler hakkında gerektiği üzere bilgilendirilmemişti. Şayet kendisine radyasyon enjekte edileceği söylendiyse bile, isteğini verdiğini gösteren hiçbir ispat bulunmuyordu.
Stevens’a verilen bilgi eksikliği, etik dışı olmasının yanı sıra, Stevens bölgeden uzaklaşmak istediğinde de tabiplere pratik problemler yaşattı. Hekimler, bedenindeki radyasyon düzeylerini izlemeye devam etmek gayesiyle bölgede kalması ve dışkı örnekleri vermeye devam etmesi için ona ayda 50 dolar ödemeye karar verdiler.
Etkileyici bir formda Stevens, ömür uzunluğu ortalamanın 446 katı plütonyuma maruz kalmasına karşın, 79 yaşında kalp hastalığından ölene kadar 21 yıl daha hayatta kaldı. Buna karşılık Stevens’ın üzerinde deney yapan Dr. Joseph Hamilton, muhtemelen çalışması sırasında radyasyona maruz kalmanın yol açtığı lösemi nedeniyle 49 yaşında hayatını kaybetti.
News
